Dwa niepublikowane wcześniej wiersze z przygotowanego do druku tomu - Fiaska
Bartosz Suwiński - Dwa niepublikowane wcześniej wiersze z przygotowanego do druku tomu - Fiaska
Pętla
Ciasna, zawiązana przez mgły;
maszerująca cisza po słowie, wojsko.
Wrona dziobie czarne ziarno,
choć światła nie szuka.
Rosa pod butem, z rozwiązanym
ciężarem dążenia.
Tlen nie jest od tych,
ani od tamtych.
Grawitacja wypisała się
i przeszła do innej klasy.
Bez nauczycieli, bez uczniów,
bez mroku, bez gwiazd.
Pypeć
Skulili się przy ogniu, okutani w kłaki,
orkan nie chciał się dzielić, kamieniem podchodziło runo.
Z nikim nie było mowy o sojuszach, choć od szadzi pękały usta,
buchało parą spod chrapy, pęciny skrzypiały mosiężną kołatką.
W milczeniu opakowali resztki tego, co mieli,
choć koniec już wcześniej widzieli w popiele.
Pogrzebali w spiekach, kiedy już ruszyli, wrócił się pod wiatr,
i cisnął kijem w rzekę, i splunął w zgliszcza.
Patrząc na plecy, tych, co odchodzili, pomyślał,
że dalecy od siebie, blisko zwarci bywają w szeregu.
Choć od zimna odpadają od czucia ich szczęki,
nie wolno im dłużej zwlekać, śniegu natopić w puste bukłaki.
W szuwarach szamocze się młyn z księżycem,
na wodzie załamał się lód po którym przebiegła sarna,
ale do bulgotu wpadł ogar goniący za nią, szczeknięcie urwało się
i żaden głos już nie wypłynął. Trzciny stały nieruchomo.
Bartosz Suwiński
